«وَ کَانَ وَقَعَتِ الْحَرَّةُ یوْمَ الأَرْبِعَاءِ لِثَلاَثٍ بَقِینَ مِنْ ذِی الْحِجَّةِ سَنَةَ ثَلاثٍ وَ سِتِّین». «وَ کَانَتْ وَقَعَتِ الْحَرَّةُ یوْمَ الأَرْبِعَاءِ للَیلَتَینِ بَقِیتَا مِنْ ذِی الْحِجَّةِ سَنَةَ ثَلاثٍ وَ سِتِّین». مسلم بن عقبه با لشکرى که برخی از مورخان تعداد ایشان را دوازده هزار نفر نوشتهاند، راهی مدینه شد. رسول خدا9 با ما عهد کرد و فرمود: باید زاد شما به اندازه زاد سواری باشد، میترسم که از آن حد تجاوز کرده باشم و در کنار من این همه اثاثیه موجود است. حمل بار در اصفهان صاحب کتاب «وقعة الحرّه» پژوهش جالبی در اسامی کشته شدگان و نیز اسامی قبایل آنان انجام داده است. می توانید با بهره گیری از آنها از انجام یک اسباب کشی درست و به موقع اطمینان داشته باشید.. در برابر اخبارى که برنجس بودن کافران استدلال شده, اخبار دیگرى بر پاک بودن آنان دلالت دارند که از نظر دلالت, روشن تر و از نظر شمار, بیش تر و از جهت سند نیز کم تر از آنها نیستند. در واقع تکنولوژی های نوین ارتباطاتی در جهان ، ایده ای موسوم به دهکده جهانی را تحقق عینی بخشیده و مردم اکنون در جهانی زندگی می کنند که از هر لحاظ تحت دیده تیزبین یکدیگر قرار دارند.
حمل اثاثیه منزل در اصفهان
سپاه شام پس از غارت و کشتار مردم مدینه، روانة مکه شد تا حریم امن آنجا را درهم بشکند و نیز ابن زبیر و یارانش را به همین سرنوشت دچار سازد، اما به این آرزوی شوم خود نرسید؛ چرا که در نیمة راه، مسلم بن عقبه مرد و طبق دستور یزید، فرماندهی لشکر به دست حصین بن نمیر افتاد. در جنگ صفین، از فرماندهان لشکر معاویه بود و فرماندهى پادگان معاویه را به عهده داشت. گفتیم که امیر وفرمانده لشکر یزید در حمله به شهر مدینه، درسال63 ق. شخصی که خود را پیشوای مسلمین مىدانست، رخصت داد شهر پیامبر و مدفن او که مرکز حکومت اسلام و محل سکونت اسباب کشی مردم پارسا و شب زندهدار بود، به مدت سه روز در اختیار لشکریان دیوسیرت شام قرار گیرد تا هر چه مىخواهند ببرند و هر کار مىخواهند بکنند! و تو چه دانـى شاید او به پاکى گراید یا پند پذیرد و اندرز سودش دهد. چه بسیار مردان پرهیزگاری که در آن واقعه کشته شدند! مورخان تعداد کشتههای این واقعه را از شش تا ده هزار نوشتهاند! مورخان نوشتهاند: «آنان با اسب و سلاح و کفش، وارد حرم پیامبر9 شدند و مسجد نبوی9 را آلوده کردند و بیش از هزار نفر از صحابه را کشتند؛ بهطوری که از «بدریون» کسی زنده نماند!
ج: ده هزار نفر از سایر مردم. گویند، هنوز مرد شامى بیرون نرفته بود که نیمى از صورتش سیاه شد؛ به طورى که مردم او را به عنوان ضرب المثل براى یکدیگر نقل مىکردند. ابن قتیبة دینوری از ابو هارون عبدی نقل میکند: «ابوسعید خُدری را دیدم در حالی که محاسنش سفید و موی دو طرف صورتش کم پشت بود و تنها در قسمت چانهاش مو داشت! مرحوم محدث قمی در کتاب «سفینة البحار» آورده است: اثاث کشی علت نامگذاری مسلم بن عقبه به «مسرف بن عقبه» آن است که وی در ریختن خون اهالی مدینه منوره، اسراف و زیاده روی کرد. بنابراین آنچه که از این جا و آن جا شنیده مى شود: به غیر از عورت, مردان مَحْرَم به هر جاى زن مى توانند بنگرند سخنى است نادرست و بى بنیاد و ناسازگار با آیه شریفه مورد بحث. پس وسیله ای را انتخاب کنید که بتوان همه اثاثیه منزل خود را در آن جا داد. همچنین نوشتهاند که در روز حرّه، هشت پسر عبدالله بن حنظله نیز در رویارویی با شامیان کشته شدند. پس از آن، گروه ده نفرة دیگری از شامیان داخل خانه شدند و هرچه گشتند چیزی نیافتند. به این ترتیب درگیری آنها کمتر از یک روز به طول انجامید و پس از آن، شهر به تصرف شامیان در آمد!
گرچه اهالی مدینه در مدخل و ورودی شهر، میان حرة شرقی و حرة غربی، خندقی حفر کردند تا بتوانند با استفاده از آن، از شهر دفاع کنند و از این رو، در نخستین رویارویی و درگیری، غلبه و پیروزی با مردم مدینه بود، لیکن با برهم خوردن آرایش رزمی، حمل اثاثیه لشکریان یزید برترى یافته، بر شهر چیره شدند. پس از اخراج بنی امیه از مدینه، مردم عبدالله بن مطیع را به امارت مدینه گماردند، البته واقدی مینویسد: ابن مطیع تنها امیریِ قریشیان را داشت، نه همة مردم را و عبدالله بن حنظله هم امیر انصار بود. هر چند که دلیل محکمی بر عدم تأثیر رحم در حال جنین و به ارث بردن صفات هم نداریم. مرحوم شهیدى نوشته است: اگر این گفتار از پرداختههاى داستان سرایان نباشد و به راستى عبیدالله چنین سخنى بر زبان آورد، باید گفت او چون از یزید دور اندیشىِ بیشترى داشت، مىدانست که پایان حکومت سفیانیان نزدیک است و گرنه عبیدالله کسى نبود که از گناه (هر چند هم بزرگ باشد) بیمى به خود راه دهد. ظهور حکومت صفویه نیز در وهله نخست معلول همان شرایط داخلی ایران بود ولی در قیاس با حکمرانان پیش از خود از تلاش و بهره وری بیشتری برخوردار شد. شیراز یکی از شهرهای بزرگ ایران و مرکز استان فارس است.